Illius exercitationes stilisticae

[ThomasVulpius]

etiam "chartas corrugare" haud male dictum esse puto.

Bona proposuisti! Placet. hoc ĭdem mihi in mentem vênit.

[ille ego qui]

pristinum argumentum renovabo:

"vertraeumt", "verpeilt", "verplant (sein)"
--------------------------------------
salvete, optimi sodales!
quibus verbis eos discribebant veteres, qui mente nihil attenta modo ocilis sideribus infixis caespitarent vel pedem offenderent aut prolaberentur, modo suas res nescio ubi inscii relinquerent, modo laeva parte pro dextra haberent aut vice versa, denique corpore, non tamen animo viderentur adesse? Aloisius inter merendam suasit, ut dicerem "in nubibus versari". vobis quid videtur? quomodo veteres ipsi dixere? salvete, valete.

vos quae rescipseritis, legetis hic: viewtopic.php?f=18&t=30192&start=120

fortuito autem modo in ipso Georgesiano hanc in locutionem incidi, quae est "animo excurrere et vagari", quae sibi vellet "zerstreut sein". quae tamen vox ubi adhibita inveniatur, obscurum est. quis vestrum scit?

[ThomasVulpius]

fortuito autem modo in ipso Georgesiano hanc in locutionem incidi, quae est "animo excurrere et vagari", quae sibi vellet "zerstreut sein".

Ea elocutio, quam proposuisti, Chrîstiane, aptissima ad eam vocem esotericam significandam mihi esse videtur:

"Out-of-body-experience" vel brevius "Astralreise" (iter astrale).

[consus]

... hanc in locutionem incidi, quae est "animo excurrere et vagari"... quae tamen vox ubi adhibita inveniatur, obscurum est. quis vestrum scit?

Lege quaeso, amice, et perpende diligenter Cic. rep. 2, 7!

[ille ego qui]

gratias tibi ago, quod animum meum in hunc locum advertisti:

atque etiam cum manent corpore, animo tamen exulant et vagantur.

[ille ego qui]

euge! eum ipsum locum videris repperisse, unde illud "mente excurrere et vagari" tractum videatur. Oxoniensi enim editione adhibita vidi in alio codice scriptum esse "excurrant" - qui coniunctivus certe cum indicativo vagandi pugnat. rete autem perscrutatus animadverti etiam esse, qui illo loco - per coniecturam - legere velint: "mente excurrunt et vagantur".
en! diligenter perpendi

[ille ego qui]

"wann genau", wo genau" ...
---------------------------------
salvete, sodales doctissimi,
quomdo talia Latine dicantur, persaepe animi pendeo. en paucissima exempla:

"ich habe gehört, dass im september ein Lateinsprech-Kongress stattfinden soll. aber wann genau? / aber ich weiß nicht, wann genau?" (quibus mensis Septembris diebus?)
"wo genau am bahnhof wollt ihr euch treffen" (quo loco prope a statione sito? quo apud stationem loco? ...)
"komm morgen!" - "wann genau?" (quando (cras)? quo diei tempore? alia)

dum scribo, ut videtis, quaedam mihi in mentem iam venerunt. probatisne? an sunt aliqua commodiora?
bene valete.

[consus]

Nescio an dici liceat "Quando tandem...?" / "Quo tandem loco...?" / "Oro te quam diligentissime mihi dicas, quonam loco ..." et alia multa eiusdem generis...

[ille ego qui]

gratias mi Conse!

rursus: "genau(er) wissen/kennen // nachragen ..."
----------------------------------------------

e.g. "du weißt genau / genauer als ich, wie sich die sache verhält"
"wir wissen nur, dass ... daher müssen wir genauer nachfragen"

haec mihi ipsi in mentium veniunt:

"genau": examussim / adamussim, diligenter / subtiliter / exacte / accurate
"genauer": diligentius, subtilius, exactius, accuratius

quae omniane cum verbis, quae "wissen" aut "nachfragen" significent, coniungi possunt?

bene valete.
ille

[consus]

Ut initium faciam, mi studiosissime amice:
Inspice quaeso (ne plures adhibeam libros): (1) Andreas Fritsch, Index sententiarum ac locutionum, Saraviponti 1996, p. 67 s. v. certo scio eqs., p. 418 s.v. pro certo habere eqs., p. 8 s.v. accuratius dicere, explicare, tractare; (2) Meissner/Meckelnborg, Lat. Phras., p. 66sq. Praeterea subtiliter iudicare, disserere, scribere...

[ille ego qui]

benigne, optime Conse!
aliquid tamen interesse puto inter "mit bestimmtheit wissen" (pro certo) et "detailliert wissen" ...

[consus]

detailliert wissen] Forsitan liceat scribere: aliquid singillatim dissertum / perspectum habere.

[ille ego qui]

ac si comparatione opus est, fortasse interdum dici potest: "melius scire/nosse/compertum habere ..." = "genauer wissen"

sed iam ad aliud argumentum rapior

"Probeklausur"
-----------------
primo in mentem venit "examen praelusorium", quod tamen nomen nimium ab usu omni classico videtur abhorrere (an dissentitis?). vox enim praelusorii rarissima est et cuius apud Georgesium ne mentio quidem fiat. fortasse "examen lusorium" dicere praestabit? vos quid iudicatis, sodales?

[ille ego qui]

"exercitorium" non magis classicum videtur

[Tiberis]

nescio an dicere liceat " examen tentativum" - quae vox , licet minime sit classica, rem acu tangere mihi videtur.